Psychiatrisch Centrum
Sint-Hiëronymus
Het ziekenhuis dat vandaag in de regio gekend is als Psychiatrisch Centrum Sint-Hiëronymus, werd geopend op 17 april 1852 en was toen bestemd voor de opvang van 100 psychiatrische patiënten (toen nog ‘geesteszieken’ genoemd). Op 4 maart 1907 erkende de overheid het ziekenhuis officieel als ‘krankzinnigengesticht’ voor de opname van 450 mannelijke ‘geesteszieken’.
In die tijd lag het ziekenhuis aan de rand van de stad. Het was gebouwd in patiostructuur met talrijke eigen voorzieningen zoals een kleermakerij, een schoenmakerij, een boerderij, een hovenierderij, een wasserij, een keuken en een groot atelier als werktherapie.
Tot het jaar 1925 verbleven er gemiddeld 450 patiënten. Daarna steeg het aantal patiënten zelfs tot 650. In de periode van 1964 tot 1974 werden er 100 bedden afgebouwd worden. Deze afbouw van bedden had vooral te maken met het feit dat een begin werd gemaakt met het werken in teamverband. In deze periode deden dan ook de eerste psychologen, maatschappelijk werkers en ergotherapeuten hun intrede.
In snel tempo werden nieuwe richtingen ingeslagen: de uitbouw van de deeltijdse hospitalisatie, zelfs binnen het stelsel van de gesloten dienst, een dynamische therapeutische aanpak, het uitbouwen van goede relaties met de beschutte werkplaatsen, het financieel verzelfstandigen van de patiënten, het opbouwen van contacten met de rustoorden voor bejaarden en het intensifiëren van de relaties met het thuismilieu. Vanaf 1979 werden beperkte initiatieven rond beschutte woonvormen uitgebouwd.
De ontwikkeling en de uitbouw van de daghospitalisatie versnelde verder de afbouw van het beddenbestand. Dit zou in de periode 1974-1984 leiden tot een reductie van het aantal ziekenhuisbedden 382. In 1984 waren er dagelijks een 70-tal patiënten deeltijds in behandeling, het merendeel daarvan in daghospitalisatie.
10 juli 1990 was een nieuwe mijlpaal voor de geestelijke gezondheidszorg in België. Een reeks van koninklijke en ministeriële besluiten gaven toen gestalte aan een belangrijke hervorming van de psychiatrische sector. Deze hervorming was vooral gericht op een betere integratie in de samenleving van mensen met ernstige en langdurige psychiatrische problemen. Deze hervorming werd ondersteund door betere behandelingsmethoden die geleidelijk aan ingang vonden in de geestelijke gezondheidszorg.
Deze hervorming gaf de mogelijkheid nieuwe types van voorziening te creëren die voor gestabiliseerde patiënten een betere opvang boden, omdat ze aldus beter geïntegreerd werden in het maatschappelijk gebeuren. Het psychiatrisch verzorgingstehuis en het initiatief voor beschut wonen Pro Mente, die zich allebei buiten het psychiatrisch centrum situeren, zijn de concretisering van deze nieuwe vorm van psychiatrische zorgverlening.
In het psychiatrisch centrum Sint-Hiëronymus kunnen volwassenen en ouderen met een psychische kwetsbaarheid terecht voor residentiële, ambulante en mobiele zorgvragen. De residentiële zorgprogramma’s voor ernstige en langdurige zorg zijn uitgewerkt rond persoonlijkheidsstoornissen, psychotische kwetsbaarheid, verslagingsstoornissen en psycho-organische stoornissen.
Via ambulante en mobiele programma’s ondersteunen patiënten in hun herstel en terugkeer naar hun eigen sociale context. Via het Arbeidscentrum Witte Hoeve, de arbeidstrajectbegeleiding Echo en het initiatief Beschut Wonen krijgen ook externe cliënten de nodige coaching en ondersteuning in hun traject van herstel en re-integratie.
Laagdrempelige initiatieven als Zigzag, Bots en Calando bieden mensen met een psychische kwetsbaarheid de kans tot communicatie en verbinding met lotgenoten. Deze initiatieven staan open voor ex-patiënten, maar ook voor iedereen die nood heeft aan psychische ondersteuning op een bepaald moment in het leven.
In PC Sint-Hiëronymus zetten meer dan 250 medewerkers zich dagelijks op een directe of indirecte manier in voor het welzijn van de patiënten en cliënten.
- Dalstraat 84,
9100 Sint-Niklaas